Hoeden maken

Hoedjes maken

Weet je wat nu zo leuk is, ons huis was dertig jaar geleden een hoeden atelier van de familie Weerdenburg. Toen wij het kochten stond het vol attributen, hoedenvormen, stoomapparaten, overlock machines, lint, corsages en een heleboel cloches. 

Dat zijn basis hoedenvormen van vilt of stro. Wat moesten we er mee? Dozen vol brachten we naar de lagere school, leuk voor toneelles en handenarbeid. Bij het opruimen van ons steeds voller wordende huis, ontdekten wij onlangs nog een doos vol cloches. Een aantal gaf ik aan Els Drijver, een hoedenmaakster op Texel (www.hoedzoekthoofd.nl), en met de rest ging ik zelf aan de slag. 

Een oude hoedenvorm bezit ik ook. Alleen weet ik niet precies alles van de hoed en de rand. Ik begon met de cloche in het water te leggen, goed doorweekt en daarna uitknijpen, over de vorm trekken en glad wrijven. 

Voor het grijze hoedje met zwart koord, gebruikte ik een deel van de hoeden vorm. Ik klapte het vilt weer terug, vulde het op met schone schapenwol, deed er een touw strak om en plooide de rest van het vilt naar buiten. Nu geduld want het hoedje in de maak moet drogen, twee dagen, gelukkig ging de zon schijnen. Ik haalde het hoedje voorzichtig van de vorm en maakte het touwtje los. Nu met kleine steekjes de rand vast zetten zodat de vulling niet te zien is. Van kamband spon ik een stevige dikke draad waarvan ik een koordje draaide en viltte van de zelfde wol, twee balletjes voor aan het koord en een platte bal voor boven op de hoed. 

Het is best een Kittig hoedje geworden, helaas kan ik het niet op, ik heb een groot hoofd. Je vraagt je misschien wel eens af wat ik met al die eigen gemaakte spullen doe? Mocht je er interessen in hebben, mail me, maar ik ga gewoon door met uitdagingen zoeken omdat ik niet anders kan.

Nog een leuk ander hoedje dat ik heb gemaakt en er volgen er vast nog meer.

Een nieuw product

Een nieuw product

Textiel stickers op A4 formaat, het is een dunne katoen met aan de achterkant een kleeflaag, afgedekt door een vel papier. Je tekent op de achterkant, knipt het figuurtje uit, haalt de papierlaag weg en drukt het op een ondergrond. 

Geen gerafel, geen spelden nodig, even onder de naaimachine en met de zigzagsteek naai je de applicatie vast.

Het handige van dit materiaal is dat het ook op andere ondergronden zoals, karton, hout, glas te plakken is en dat het super snel resultaat geeft.

Verder hebben we ook een rol met smalle stof, een soort sticker lint in de zelfde kwaliteit.

Met een rolletje rode ruit, heb ik een vogel slinger, een applicatie op een baby rompertje, een kinderkleerhangertje, een boekje en een doos gedecoreerd.

De combinatie met de stempels, vogeltjes en boompjes in pot, zijn uit een doos van Cavallini Papers & Co. 

De vlinders zijn silicone stempels van Elines Huis, zij heeft een leuk boek geschreven, uitgegeven bij Tirion. 

In het augustus nummer van At Home staat een leuk artikel over haar.

Ik vergeet nog te vermelden dat wij ook een aantal originele etiketten hebben om in je eigen gemaakte creaties te plakken. Ze zijn zo leuk dat je ze ook op dozen of boekjes kunt plakken.

Vurige sieraden

Vurige Sieraden

Het is inmiddels zomer en ik ben druk met het maken van sieraden voor de 
ZOMER-ZOUT EXPOSITIE in het BETHEL KERKJE op Texel. Deze ruimte wordt tot expositieruimte omgebouwd.

Ik ben begonnen met porseleinklei en heb daar hangers van gemaakt.

De eerste keer gebakken op duizend graden, daarna geglazuurd en opnieuw de oven in en nu op 1200 graden. Daarna gedecoreerd met goudluster en weer opnieuw de oven in op 550 graden. Gelukkig is er maar een mislukt. 

Een paar jaar geleden heb ik een workshop glas kralen maken gevolgd. Een warme aangelegenheid achter een heftige warme gas brander. Op mijn zoektocht naar een materiaal om van de losse porselein elementen een sieraad te maken, besloot ik mijn brander te installeren en ben ik aan de slag gegaan. 

Wat bijzonder is dat handelingen die je jaren niet hebt gedaan, al doende snel weer oppakt, alsof ik het gisteren nog deed. De combinatie van opaline, helder en ondoorzichtig wit glas, met de porseleinen hangers vind ik een van de sterkste.

Rabarbertaart

Giga grote planten staan er ieder jaar weer in de kleine moestuin. Ieder jaar bakken we weer taarten, dit jaar een combi van een recept van Peter en een idee van mij.

Rabarber schoonmaken en in stukjes van een halve centimeter snijden, het komt allemaal niet zo heel nauw.

Koekenpan op het vuur, grote klont roomboter er in en 3 eetlepels suiker.

Goed roeren, totdat het een licht bruine karamel is, dan de rabarber er bij doen, vaak voeg ik er ook een in stukjes gesneden appel aan toe. Blijf wel roeren.

Na 10 minuten is het wel goed en vul je er de bodem met opstaande rand mee, die je van een pak appeltaart mix hebt gemaakt. Ik gebruik altijd een pak waar je alleen water aan hoeft toe te voegen.

De oven had je al voorverwarmd, op 170 graden en je plaatst hem in het midden van de oven. In 30 minuten is hij wel goed, belangrijk is dat de bodem gaar is. 

De bodem mag best dik en hard zijn, want het vocht uit de rabarber trekt er dan in. Zet de oven nog niet uit.

Misschien heb je nog een zak marshmallows open liggen, het leek me een goed idee om die op de taart te leggen, knipte ze wel door. Terug in de oven en even kort onder de gril, op een niet te hoge stand 120 graden en er vooral bij blijven en opletten dat ze niet verbranden.

THEE ZETTEN EN GENIETEN VAN EEN WARME PUNT RABARBARTAART

Kruissteekjes

Kruissteekjes

Ja, ik zit gezellig in de warme zachte materialen periode. Toen ik wol aan het verven was, heb ik ook een paar strengetjes borduurwol geverfd, restjes ketting wol. 

Al jaren bewaar ik een patroontje van een bijtje, een Frans symbool. 

Het is een heel nuttige volkje in mijn tuin en ik heb een speciale band met de imker op Texel, www.bijenraadsel.nl. Zijn propolis zalf is een wondermiddel bij moeilijk genezende huid problemen. Het is een aardige man en hij stuurt alles op.

Het borduren is voor mij best moeilijk, want je moet je concentreren,

je moet tellen en alle steekjes op de zelfde manier maken.

De L van Lisanne en de F van Fleur,

 goed gedaan meiden!

Het mooiste borduurwerk wat mij is bijgebleven is dat van Kaffe Fassett. Heel vroeger was ik al een bewonderaar van hem en het verbaasde mij om in de MARIE CLAIRE van januari een breipatroon te zien dat door hem is ontwerpen.

Op reform stof (lag nog in de kast), een dikke naald met een stompe punt en de strengetjes wol ben ik aan de slag gegaan. Vraag niet wat ik er mee ga doen, het doen alleen geeft al veel rust en plezier.   

Oesters

Oesters eten van het Wad

Bob had ons opgegeven, half zes op het Wad.
Onder begeleiding van Martin Zeeman, de Texelse oesterman (www.oestersenmeer.nl), ging een groepje met laarzen aan en een grote emmer de blubber in. Een belangrijke factor het was laag water en oostenwind. Binnen een kwartier was de emmer vol met hele grote vies uitziende oesters, maar wel heel vers. Voor de echte liefhebbers, je kunt er ook mosselen vinden en kokkels.

 Martin had alles prima voorbereid, op de openbare picknick tafel stonden de glazen witte wijn en een vers stokbroodje met boter al klaar. Grote emmers met water om de gevonden oesters in schoon te spoelen en een paar handige mannen die gewapend met oestermessen bijna niet konden wachten om deze delicatesse naar binnen te slurpen.

Martin raadde aan om de open oester goed te bekijken en er aan te ruiken, als hij stinkt weggooien, als er een parel in zit, wat een op de 10.000 keer voorkomt, dan kom je in het nieuws.



 Dit was onze oesterman vorige maand overkomen, een hele zeldzame gebeurtenis.

 Martin had ook nog een emmertje Fine de Claires, meer mijn maatje, mee genomen en ook die emmer was om acht uur leeg.

De schelpen werden weer in de zee terug gegooid en we genoten nog van een zomerse lente avond, zonder veel wind, met een prachtig uitzicht op het Wad en dat allemaal 5 minuten van ons huis.


Een filmpje, gemaakt door Ben Geuns, van deze oestertocht is te vinden op:
oestertocht

Van de oesterschelpen kun je een originele kandelaar maken. Wel eerst goed schoonmaken en een tijdje laten drogen in de zon.

Tie and Dy

Tie en Dye



Als dan toch de emaille pannen met verf in de keuken staan dan kan ik ook wel een middagje Tie and Dye en met mijn klein dochter Fleur. Een goedkoop wit T-shirt en een bolletje dikke katoen. Het T-shirtje eerst even uitspoelen en laten drogen, dit had ik al van te voren gedaan. Fleur bindt een aantal punten af, de katoen er strak omwinden en vastknopen.

Een wit katoenen tasje, als een harmonica op gevouwen en draadjes er om heen gewonden, ligt rechts op de tafel.

Alles moet goed uitgespoeld worden en oma kan het beste een beetje helpen met de draadjes doorknippen.

Zie hier het resultaat, een lente tasje en een leuk T shirt voor de gym.